مرا بازیچه خود ساخت چون موسی که دریا را

 فراموشش نخواهم کرد چون دریا که موسی را 

***

نسیم وصل وقتی بوی گل می‌داد حس کردم 

که این دیوانه پرپر می‌کند یک روز گل‌ها را

 ***

خیانت قصه تلخی است اما از که می‌نالم 

خودم پرورده بودم در حواریون یهودا را 

***

خیانت غیرت عشق است وقتی وصل ممکن نیست

نباید بی‌وفایی دید نیرنگ زلیخا را

 ***

کسی را تاب دیدار سر زلف پریشان نیست

چرا آشفته می‌خواهی خدایا خاطر ما را

 ***

نمی‌دانم چه افسونی گریبان گیر مجنون است

که وحشی می‌کند چشمانش آهوان صحرا را

 ***

چه خواهد کرد با ما عشق پرسیدیم و خندیدی

فقط با پاسخت پیچیده‌تر کردی معما را

 فاضل نظری

تک درخت